Budak itu umurnya 11 tahun. Tidak pernah keluar dari kampung kelahirannya di satu kawasan pedalaman dalam satu daerah dalam negeri Terengganu Darul Iman. Satu masa sekolahnya mengadakan lawatan ke Muzium Losong dan sekitar bandar Kuala Terengganu. Lalu dia mencanang kepada ibu bapanya dan atuk neneknya. Satu surat keizinan yang memerlukan tandatangan kebenaran daripada ibu bapanya telah didapatinya. Menjelang beberapa hari sebelum hari lawatan tersebut yang mungkin bermakna kepada budak itu, neneknya menyapa budak itu sedang budang itu mengemas beberapa barang dan pakaian ke dalam beg kecil.

Nenek : Tuk napok mung terketik-ketik nok gi nih.
(Tuk nampak kamu ni teruja nak pergi dah ni).

Budak itu : Ye aaa Tuk, rasa nok gi llalu. Puah oh nunggu nih.
(Yelah tuk, rasa nak pergi sekarang jugak. Dah puas menunggu ni).

Nenek : Gini ah, Tuk nok kiring buoh pusing keda, kalu jupe beli sutir ke Tuk.
(Beginilah, Tuk nak pesan kirim belikan Tuk buah pusing kedai, kalau terjumpa belikan sebiji untuk Tuk).

Budak itu : Buoh mende tu Tuk? Dok rajing dego pung.
(Buah apa tu Tuk? Tak pernah dengar pun).

Nenek : Dakpe, tanye aaa sape-sape tuang keda kekgi.
(Tak apa, tanya aje sapa-sapa tuan kedai tu nanti).

Budak itu : Bulehlah Tuk, nanti ambe beli.
(Bulehlah Tuk, nanti saya belikan).

Nenek : (Tersenyum simpul atas janji cucu kesayangannya).

Hari lawatan telah tiba. Setelah berpusing melihat khazanah bumi sejarah Terengganu di Muzium Losong, rombongan lawatan itu singgah ke Bandaraya Kuala Terengganu-Pasar Besar Kedai Payang.

"Hoh! Sini kuk ade jua buoh pusing keda, buleh cari nih", getus hati budak itu.
(Hoh! sini agaknya ada dijual buah pusing kedai, buleh cari nih).

Maka bermulalah perjalanan budak itu lagak seperti mencari harta tersembunyi. Puas dia berpusing di bahagian bawah Pasar Kedai Payang, ditanya penjual semua menggeleng kepala malah ada yang tersenyum-senyum. Budak itu makin tidak faham malah lagi tiada tanda atau papan yang menyatakan ada dijual buah tersebut. Makin pening budak itu. Naik ke tingkat atas mencari lagi bagi memenuhi hajat Tuknya di kampung. Puas berpusing tapi tak berjumpa. Masa makin suntuk dan guru-guru pengiring mengarahkan murid-murid menaiki bas untuk pulang semula ke sekolah.

Di dalam bas budak itu termenung.

Cikgu : Hoh! Bakpe menung jauh ning?
(Hoh! Kenapa termenung jauh ni).

Budak itu : Dok jupe nok beli barang.
(Tak jupe barang untuk dibeli).

Cikgu : Barang mende?
(Barang apa?).

Budak itu : Buoh Pusing Keda.
(Buah Pusing Keda).

Cikgu : (Menahan ketawa). Dok jupe?
(Tak jumpa?).

Budak itu : Dok jupe cikgu. Ssiang Tuk saya pesang, kekgi kecik ati pulok.
(Tak jumpa cikgu. Kesian Tuk saya dah pesan, nanti kecik hati dia pulak).

Cikgu : (Dengan muka yang masih menahan ketawa). Doh takdi pusing abih doh keda takdi? Cari pusing abih tepak belake doh?
(Dah tadi dah habis pusing semua kedai? Dah cari semua tempat?).

Budak itu : Puah doh cari, dok jupe.
(Puas dah cari, tapi tak jumpa).

Cikgu : Doh takdi pusing habis dok keda tu, buoh pusing keda la tuh.
(Dah tadi dah pusing habis kedai tu kan, buah pusing kedai la tuh).

Budak itu : Dok pahang?
(Tak paham?).

Cikgu : Buoh pusing keda tu takdok dalam dunia ni, tuh Tuk awok tu kenakang awok, buoh pusing keda tu maknanya Tuk awok suruh pusing seme keda, doh awok pusing seme keda tu maknanya awak dapatlah tu, DIKENAKAN oleh Tuk awok suruh pusing semue derek keda. Lebih teruk kekgi awok kene gelok dengang orang.

(Buah pusing kedai tu tak ada dalam dunia ni, itu Tuk awak nak mengenakan awak, buah pusing kedai tu maknanya Tuk awak suruh pusing semua kedai, dah awak dah pusing semua kedai, itu maknanya awak dapatlah tu, DIKENAKAN oleh Tuk awak suruh pusing semua deretan kedai. Lebih teruk lagi awak diketawakan orang).

Budak itu : (Terkejut). Laaaaaaaa............terkene la saya ni cikgu.

____________________________________________________________________

Buoh pusing keda adalah tagline lama atau cara mengenakan orang cara orang-orang tua atau orang lama di negeri Terengganu. Sekarang ini pasti tiada budak-budak muda atau generasi baru tahu apa itu buah pusing keda. Oleh itu ia amat memudahkan orang-orang tua mengenakan (sama seperti rancangan Wakenabeb NTV7 atau Bang Bang Bom TV3) generasi baru terutama cucu mereka.

Kalau anda pertama kali ke Terengganu, jangan tanya atau cari buah pusing keda, nanti anda jadi bahan ketawa. Jangan biarkan anda mencari buah pusing keda.