Tulisan untuk papan tanda kedai di salah sebuah kedai di Kuala Dungun : Jawi, Cina dan Rumi Melayu.

Bahasa Jiwa Bangsa. Itulah slogan yang digunakan sejak dahulu lagi. Bahasa yang digunakan sesuatu bangsa menggambarkan jiwa bangsa itu. Di Terengganu ini apa yang unik ialah slanga Bahasa Melayu Terengganu ini digunaka pakai oleh semua kaum di sini. Mungkin orang dari luar negeri Terengganu akan terkasima apabila mendengar golongan kaum Tionghua dan India begitu fasih berbahasa dialek Terengganu. Bunyinya tidak kekok malah sama seperti orang Melayu Terengganu. Jikalau singgah ke kedai runcit, kedai makan mahupun ke pasar semuanya menggunakan dialek Terengganu. Perkataan mung, aku, awang, nok beli, kite jua, adalah antara yang kita akan kerap dengar jika singgah di pasar. Semuanya diguna pakai oleh semua kaum. Itulah, dengan bahasa kita boleh menggunakannya menjadi satu simbol perpaduan bagi semua kaum bagi menyampaikan hasrat Satu Malaysia. Rakyat Terengganu telah lama menggunakannya sebagai simbol perpaduan. Terengganu...bereh sokmo!