Anok kang. Pernahkah kita tengok adik-adik kita bermain satu keping kertas yang mempunyai pelbagai gambar dikoyak mengikut urat potongan yang telah dicetak? Satu keping kertas yang mempunyai gambar perempuan, baju-baju pelbagai warna, corak dan fesyen, kasut pelbagai jenis, beg tangan serta aksesori wanita yang lain. Kertas keras ini dibeli dengan harga 20 sen di kedai runcit. Itulah Anok kang. Mungkin orang di luar Terengganu memanggilnya main patung kertas?

Permainan ini bukanlah satu permainan yang terlalu tradisional untuk rakyat Terengganu tetapi ia boleh dikatakan permainan yang klasik pada zaman moden. Kanak-kanak perempuan biasanya bermain dengan adik-beradik perempuan yang lain atau kawan kanak-kanak perempuan yang lain. Biasanya mereka bermain di dalam rumah atau di serambi rumah (rumah-rumah lama Terengganu banyak mempunyai serambi yang luas dan lebar).

Permainan kanak-kanak perempuan ini adalah pengganti kepada kemahalan anak patung Barbie yang sungguh mahal pada satu ketika dahulu. Anak-anak kampung rasanya sudah cukup gembira dengan permainan anok kang ini. Boleh mengganti pelbagai baju, kasut dan aksesori yang lain. Perkataan Anok kang ini mungkin adalah dari perkataan anak-anakkan disebabkan ini adalah permainan kanak-kanak perempuan.

"Jadi sekarang ada lagikah Anok kang dijual di kedai runcit? Rasa macam tidak".